Γράφει ο 29-26
Με την ευκαιρία συμπλήρωσης στις 4 Οκτωβρίου δύο ετών απο την ανάληψη της εξουσίας απο την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επιχειρούμε να...
κάνουμε τον απολογισμό της περιόδου αυτής με αριθμούς. Τα στοιχεία προέρχονται απο την ΕΛΣΤΑΤ που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, όπως δηλώθηκε πρόσφατα απο στελέχη της κυβέρνησης:
1. Δημόσιο χρέος:Από τα 290 δισ. ευρώ εκτινάχθηκε στα 370 δισ. ευρώ ή απο το 123% του ΑΕΠ το 2009 έφτασε στο 169% του ΑΕΠ σήμερα.
2. Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ):Απο τα 235 δισ. ευρώ έφτασε στα 218 δισ. ευρώ το 2011 με συνολική μείωση τα τελευταία δύο έτη περί το 7,5%.
3. Ανεργία: Απο το 9,3% ή 365 χιλιάδες φτάσαμε αισίως το 16,3% ή τους 825 χιλιάδες ανέργους.
4. Πληθωρισμός: Έτρεξε με περίπου 5% την περίοδο 2009-'10 και περίπου 2% την αντίστοιχη '10-'11. Σύνολο 7% ακριβότερα όλα τα πράγματα απο το 2009 εως σήμερα.
5. Μισθοί:Με περικοπή των δώρων, του 20% των επιδομάτων και του 20% του συνόλου των αποδοχών όπως ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα υπολογίζεται οτι την διετία 2009-2011 έφτασε στο 40%.
6. Συντάξεις:Η συνολική περικοπή στις συντάξεις με περικοπές δώρων και ΛΑΦΚΑ υπολογίζεται για την διετία στο 25%.
7. Πραγματική αγοραστική δύναμη:Οι μειώσεις εισοδημάτων σε συνδυασμό με τον πληθωρισμό ανεβάζει την απώλεια αγοραστικής δύναμης στο 50% τα τελευταία δύο χρόνια. Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε και τις αυξήσεις των φόρων (που δεν μπορούν ακόμη να υπολογιστούν) τότε η αγοραστική απώλεια μπορεί να ξεπερνάει και το 60%. Κοινώς, ο μέσος Έλληνας μπορούσε να αγοράσει περισσότερα απο τα διπλάσια αγαθά το 2009 σε σύγκριση με αυτά που μπορεί να αγοράσει σήμερα.
8. Τα μη μετρήσιμα μεγέθη είναι και τα σημαντικότερα της περιόδου 2009-2011. Η ψυχολογία της αγοράς και των πολιτών είναι εδώ και καιρό στο μηδέν. Η πλειοψηφία αναμένει με βεβαιότητα την χρεοκοπία και ένα σκοτεινό και αβέβαιο μέλλον. Η μαυρίλα και η μιζέρια έχουν χτυπήσει κόκκινο και ουδείς αναμένει βελτίωση του κλίματος ή κάποιο φως στο τούνελ. Και για εναλλακτική υπάρχει ένα κόμμα που επιθυμεί να επαναδιαπραγματευτεί πράγματα, που όπως έχει δηλωθεί πεντακάθαρα και απο παντού δεν είναι διαπραγματεύσιμα.
Με την ευκαιρία συμπλήρωσης στις 4 Οκτωβρίου δύο ετών απο την ανάληψη της εξουσίας απο την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, επιχειρούμε να...
κάνουμε τον απολογισμό της περιόδου αυτής με αριθμούς. Τα στοιχεία προέρχονται απο την ΕΛΣΤΑΤ που δεν επιδέχονται αμφισβήτησης, όπως δηλώθηκε πρόσφατα απο στελέχη της κυβέρνησης:
1. Δημόσιο χρέος:Από τα 290 δισ. ευρώ εκτινάχθηκε στα 370 δισ. ευρώ ή απο το 123% του ΑΕΠ το 2009 έφτασε στο 169% του ΑΕΠ σήμερα.
2. Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ):Απο τα 235 δισ. ευρώ έφτασε στα 218 δισ. ευρώ το 2011 με συνολική μείωση τα τελευταία δύο έτη περί το 7,5%.
3. Ανεργία: Απο το 9,3% ή 365 χιλιάδες φτάσαμε αισίως το 16,3% ή τους 825 χιλιάδες ανέργους.
4. Πληθωρισμός: Έτρεξε με περίπου 5% την περίοδο 2009-'10 και περίπου 2% την αντίστοιχη '10-'11. Σύνολο 7% ακριβότερα όλα τα πράγματα απο το 2009 εως σήμερα.
5. Μισθοί:Με περικοπή των δώρων, του 20% των επιδομάτων και του 20% του συνόλου των αποδοχών όπως ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα υπολογίζεται οτι την διετία 2009-2011 έφτασε στο 40%.
6. Συντάξεις:Η συνολική περικοπή στις συντάξεις με περικοπές δώρων και ΛΑΦΚΑ υπολογίζεται για την διετία στο 25%.
7. Πραγματική αγοραστική δύναμη:Οι μειώσεις εισοδημάτων σε συνδυασμό με τον πληθωρισμό ανεβάζει την απώλεια αγοραστικής δύναμης στο 50% τα τελευταία δύο χρόνια. Αν σε αυτό συνυπολογίσουμε και τις αυξήσεις των φόρων (που δεν μπορούν ακόμη να υπολογιστούν) τότε η αγοραστική απώλεια μπορεί να ξεπερνάει και το 60%. Κοινώς, ο μέσος Έλληνας μπορούσε να αγοράσει περισσότερα απο τα διπλάσια αγαθά το 2009 σε σύγκριση με αυτά που μπορεί να αγοράσει σήμερα.
8. Τα μη μετρήσιμα μεγέθη είναι και τα σημαντικότερα της περιόδου 2009-2011. Η ψυχολογία της αγοράς και των πολιτών είναι εδώ και καιρό στο μηδέν. Η πλειοψηφία αναμένει με βεβαιότητα την χρεοκοπία και ένα σκοτεινό και αβέβαιο μέλλον. Η μαυρίλα και η μιζέρια έχουν χτυπήσει κόκκινο και ουδείς αναμένει βελτίωση του κλίματος ή κάποιο φως στο τούνελ. Και για εναλλακτική υπάρχει ένα κόμμα που επιθυμεί να επαναδιαπραγματευτεί πράγματα, που όπως έχει δηλωθεί πεντακάθαρα και απο παντού δεν είναι διαπραγματεύσιμα.