του Σεραφείμ Π. Κοτρώτσου apo blog anatropi2020
Πριν από περίπου ένα χρόνο ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος ανακοίνωσε με νεοπασοκική αυταρέσκεια το φιλόδοξο σχέδιο της κυβέρνησης για τη "νέα ΕΡΤ".
Είχε μόλις κατορθώσει (!) να τοποθετήσει πρόεδρο (χωρίς εκτελεστικές αρμοδιότητες, βεβαίως- βεβαίως), είχε προσλάβει διευθύνοντα σύμβουλο από την ελεύθερη αγορά (εξέλιξη τιμητική για την ΕΡΤ, όπως έλεγε) και δρομολογούσε το "κοσκίνισμα" των συμβασιούχων, προετοιμάζοντας, παράλληλα, την πράσινη παλινόρθωση στο μέγαρο της Αγίας Παρασκευής.
Ήταν τότε που η αιθεροβατούσα νέα διοίκηση έκανε λόγο για κατάργηση των διαφημίσεων, για μία δημόσια τηλεόραση- μοντέλο, εφάμιλλη των ευρωπαϊκών, για την δραστική περικοπή των εξωτερικών παραγωγών, για αξιοκρατία και ένα νέο ενδιαφέρον πρόγραμμα.
Ένα χρόνο μετά, ο διευθύνων σύμβουλος έφυγε κακήν κακώς και τον διαδέχθηκε ένας άλλος που "λάμπει", μία ακόμα πιο λαμπερή παρουσιάστρια πήρε τη θέση του ερτικού δημοσιογραφικού δυναμικού των περίπου 20 παρουσιαστών ειδήσεων, κάποιοι συμβασιούχοι επέστρεψαν (σε αρκετές περιπτώσεις με διάτρητα κριτήρια), εκατοντάδες άλλοι έμειναν εκτός νυμφώνος, και κάποια νέα- παλαιά πρόσωπα (μεταξύ των οποίων ξαδέρφια, ανίψια και συνδαιτημόνες του πρωθυπουργού στις βραδινές εξόδους στην Κηφισιά και την Πάρο) βρήκαν θέση στον ...πράσινο ήλιο.
Όμως, η τηλεθέαση του δελτίου ειδήσεων βρίσκεται στα τάρταρα -επειδή, προφανώς, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη-, οι εξωτερικές παραγωγές ζουν, βασιλεύουν και "αποδρούν" (escape), κάτι απίθανοι τύποι βρέθηκαν να κάνουν πανάκριβες εκπομπές, οι κομματικές- μνημονιακές ντουντούκες μοιράζονται στους διαδρόμους και ΄τα ...καλύτερα και εμπειρότερα παιδιά κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι.
Υπάρχουν, βέβαια, στιγμές που λες "ευτυχώς που υπάρχει κι η ΕΡΤ".
Όπως με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο στην εκπομπή της Φλέσσα. Ή με τον Εξάντα. Ακόμα και με κάποιες καλές στιγμές του Κούλογλου. Είπαμε, όμως, ένας και δύο και τρεις κούκοι δεν φέρνουν την άνοιξη. Και στο φινάλε, οι εκπομπές αυτές έτυχαν του δέοντος σεβασμού και από την ...επάρατη Δεξιά του Ρουσόπουλου και του Παυλόπουλου. Άρα;
Δεν γνωρίζω εάν ο Παύλος Γερουλάνος θυμάται το αρχικό φιλόδοξο σχέδιό του. Ούτε αν πρόλαβε ποτέ να το μοιραστεί με τον Τηλέμαχο Χυτήρη που τον αντικατέστησε. Εκείνο που γνωρίζω είναι πως οι νεοπασοκικές εμμονές μεταβάλλουν σιγά σιγά την ΕΡΤ σε λουξάτο μαυσωλείο. Κατάλληλο να φιλοξενεί τα ...πιο βαθιά χασμουρητά.
Όσο για την περιστολή της κρατικής σπατάλης που απαιτεί η τρόϊκα, αφορά, προφανώς, άλλους δημόσιους φορείς. Η ΕΡΤ συνεχίζει να τραβά προς τη δόξα ενός άπιαστου μοντέλο δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Κάτι μεταξύ Σουηδίας και Ουζουμπούρου. Πιο κοντά στη δεύτερη, μάλλον...
Πριν από περίπου ένα χρόνο ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος ανακοίνωσε με νεοπασοκική αυταρέσκεια το φιλόδοξο σχέδιο της κυβέρνησης για τη "νέα ΕΡΤ".
Είχε μόλις κατορθώσει (!) να τοποθετήσει πρόεδρο (χωρίς εκτελεστικές αρμοδιότητες, βεβαίως- βεβαίως), είχε προσλάβει διευθύνοντα σύμβουλο από την ελεύθερη αγορά (εξέλιξη τιμητική για την ΕΡΤ, όπως έλεγε) και δρομολογούσε το "κοσκίνισμα" των συμβασιούχων, προετοιμάζοντας, παράλληλα, την πράσινη παλινόρθωση στο μέγαρο της Αγίας Παρασκευής.
Ήταν τότε που η αιθεροβατούσα νέα διοίκηση έκανε λόγο για κατάργηση των διαφημίσεων, για μία δημόσια τηλεόραση- μοντέλο, εφάμιλλη των ευρωπαϊκών, για την δραστική περικοπή των εξωτερικών παραγωγών, για αξιοκρατία και ένα νέο ενδιαφέρον πρόγραμμα.
Ένα χρόνο μετά, ο διευθύνων σύμβουλος έφυγε κακήν κακώς και τον διαδέχθηκε ένας άλλος που "λάμπει", μία ακόμα πιο λαμπερή παρουσιάστρια πήρε τη θέση του ερτικού δημοσιογραφικού δυναμικού των περίπου 20 παρουσιαστών ειδήσεων, κάποιοι συμβασιούχοι επέστρεψαν (σε αρκετές περιπτώσεις με διάτρητα κριτήρια), εκατοντάδες άλλοι έμειναν εκτός νυμφώνος, και κάποια νέα- παλαιά πρόσωπα (μεταξύ των οποίων ξαδέρφια, ανίψια και συνδαιτημόνες του πρωθυπουργού στις βραδινές εξόδους στην Κηφισιά και την Πάρο) βρήκαν θέση στον ...πράσινο ήλιο.
Όμως, η τηλεθέαση του δελτίου ειδήσεων βρίσκεται στα τάρταρα -επειδή, προφανώς, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη-, οι εξωτερικές παραγωγές ζουν, βασιλεύουν και "αποδρούν" (escape), κάτι απίθανοι τύποι βρέθηκαν να κάνουν πανάκριβες εκπομπές, οι κομματικές- μνημονιακές ντουντούκες μοιράζονται στους διαδρόμους και ΄τα ...καλύτερα και εμπειρότερα παιδιά κουράστηκαν και γύρισαν στο σπίτι.
Υπάρχουν, βέβαια, στιγμές που λες "ευτυχώς που υπάρχει κι η ΕΡΤ".
Όπως με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο στην εκπομπή της Φλέσσα. Ή με τον Εξάντα. Ακόμα και με κάποιες καλές στιγμές του Κούλογλου. Είπαμε, όμως, ένας και δύο και τρεις κούκοι δεν φέρνουν την άνοιξη. Και στο φινάλε, οι εκπομπές αυτές έτυχαν του δέοντος σεβασμού και από την ...επάρατη Δεξιά του Ρουσόπουλου και του Παυλόπουλου. Άρα;
Δεν γνωρίζω εάν ο Παύλος Γερουλάνος θυμάται το αρχικό φιλόδοξο σχέδιό του. Ούτε αν πρόλαβε ποτέ να το μοιραστεί με τον Τηλέμαχο Χυτήρη που τον αντικατέστησε. Εκείνο που γνωρίζω είναι πως οι νεοπασοκικές εμμονές μεταβάλλουν σιγά σιγά την ΕΡΤ σε λουξάτο μαυσωλείο. Κατάλληλο να φιλοξενεί τα ...πιο βαθιά χασμουρητά.
Όσο για την περιστολή της κρατικής σπατάλης που απαιτεί η τρόϊκα, αφορά, προφανώς, άλλους δημόσιους φορείς. Η ΕΡΤ συνεχίζει να τραβά προς τη δόξα ενός άπιαστου μοντέλο δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Κάτι μεταξύ Σουηδίας και Ουζουμπούρου. Πιο κοντά στη δεύτερη, μάλλον...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου